Yaratıcı yüce sevgi, yarattığı ve kendi ruhundan üflediği insana, söylemek istediği her şeyi nasıl söylüyor?
Aslında üzerinde düşünürsek, her şeyi karşımıza koyup, bize bahşettiği akıl ve bilinçle anlamamızı istiyor. İlla karşımıza konan şeyin büyük olması gerekmiyor, küçücük parçalarda bile gizli bilgiler olduğunu, bilim adamları çözmeye başladı. Ancak yaratıcı söylemek istediklerini sıradan insanlara söylüyor.
Dünya bir derslik değil mi?
Yaşadığımız her an derslerle dolu geçiyor. Biz insanlar yaşarken yaratıcımız yüce sevgi bize öğretiyor.
Bizler bu derslikte yaşarken, dersimizi yeteri kadar anlayabiliyor muyuz?
Bu soru üzerinde yaratıcımızın bize verdiği akıl ile düşünmemiz gerekiyor. Hep güç arıyoruz. Aradığımız güç için nerelerden medet umup, nelerimizi feda ediyoruz. Oysa aradığımız güç, insanlığın hayat yolculuğunda, her küçük parçada gizli. Yeter ki, biz insanlar olarak, onu başka yerde aramayalım.
Yaratıcımız yüce sevgi, ne söylüyor ki, bize bu salgını verdi?
Bu soruyu sordum kendime. Aslında uzun süredir yaşadığımız dünyada bize verilen mesajlar zaten vardı. Dünya iklimi sürekli değişiyordu. Bir tarafta seller, diğer tarafta yangınlarla bize söylenmek istenen mesajlar vardı. Topraklarımız erozyona uğruyor, doğal yaşam insan eliyle katlediyordu.
Yazılarımı takip eden okuyucularım bilir, bu konu da çok sayıda yazıyı kaleme almıştım. Ancak onca uyarılara rağmen, insanlarımızın büyük çoğunluğu, sanki bu işaretleri görmüyorlar izle minine kapıldım.
Yüce sevginin karşımıza koyduklarına bakınca ne söylüyor diye, aklıma gelenleri yazdım.
- Doğayı rahat bırakın, ona zarar vermeyin.
- Hayvanları kendi doğal ortamlarında rahat bırakın, onların yaşam alanlarına tecavüz etmeyin.
- Maddeye bağlanıp kalmayın.
- Dünya bir dersliktir, dersinizi ihmal etmeyin.
- Hayatın sevgiyle paylaşmak olduğunu niye unuttunuz?
- Tek başınıza kurtuluş olmadığını ne zaman öğreneceksiniz?
- Dünya zenginliğinin seni kurtaramayacağını artık öğren!
- Niye Allah’ın verdiği yaratıcılıktan uzaksın?
- Düşünmüyor, akıl etmiyor, sentez yapıp üretmiyor ve hep başkalarından bekliyorsun.
- Yeryüzüne yaratıcın seni halife atamadı mı?
- Yeryüzü senin okulun iken sen ona niye zarar veriyorsun?
- Bu bedenin senin bineğin olduğunu ve geçici olduğunu unutuyorsun.
- Oysa kalıcı olan senin bilincin ve vicdanıdır. Onu hatırla!
Ben yaşarken bana öğreten Yüce Sevgi,
Senden ne isteriz ki, bize bahşedesin.
Her zorlukta,
Öğrenelim kolaylığı.
Dualarımız senin ilminle,
Karşılıksız kalmasın.
Yokluğunda kahır ettiğimiz,
Nimetler için,
Şükrümüz eksik olmasın.
Yalnızlıklarımız da,
Dostlarla paylaşalım hayatı.
Bizleri ayırma bir birimizden.
Her fırtına sonrası dinginlik olsun.
Gözyaşlarının yerini,
Gülümsemeler alsın.
Yok edilsin,
İnsanın insana kulluğu!
Maddeye bağlanıp,
Büyülenmiş esirler,
Kurtulup yüce sevgiyle tanışsınlar.
Bize hayatı, doğayı, dünyayı, kâinatı bahşettin,
Bize şuur ver ki, bilincimiz yücelsin.