İşmar edersin,
göz süzersin,
saçını arkaya atar; kırıta kırıta yürürsün.
Başın oynar,
Kıçın bir başka çalkalanır.
Yeşile bayılırsın,
Fikrin, zikrin iktidarda kalmak.
İktidarsızlarla düşüp kalkmak neyin nesi ?
‘Fahriye Abla’ bile senden namuslu.
İşin, iş değil.
Kasap Musa, battı.
Bostancı, bostanını sattı.
Emekli Memet Emmi’nin elektriğini kestiler.
Amele Ahmet, ekmek kuyruğunda.
Bohçacı Fadime, eve kapandı; senin yüzünden.
Fabrikatöre takıldığından beri,
‘darbukatör Bayram’ kılığında.
-yapma, etme- kıyma yetti gari.
Havadan geçilmez. Kafanda kıyak.
Yaşını başını almışsın, her yanın oynar.
Gözün işmarda, kaşın sürmeli, saçın boyalı.
Dilin işveli, sözün ağdalı.
Ucuz değil, ücreti pahalı.
Eline düşen, yandı gülüm keten helva.
Yolsuzluklara her gün merhaba !
Aman ha onunla kimse dalaşmasın.
Hürmeti yoktur, eti tuzla da kokmasın.
Gezdiği köpeksiz köydür.
Kalemini kırmaktadır, kötü huyudur.
Düş, yakamızdan.
Adın batsın, Adalet..
Sürtük seni..
***
Bak, Yılmaz Bülbül senin için ne diyor ;
Hint kumaşında neden olmaz çürük ? / Soyun asaletin ne iblis sürtük.
Nefret,kini- ateşi- zülmü gördük./ Beni yakmaz paçavran közün sürtük.
Pislik etmezsin ciğeri beş, para. / Vücudun dertle dolsun tenin yara.
Mevlam seni düşürsün ahu zara. / Rezil ol her iki dünyada sürtük.
Zannettinki ben yenerim saf gördün. /Kaç kişinin başına çorap ördün ?
Yetmedi doymadın ocak söndürdün. /Günahlarınla boğulasın sürtük.
Kılavuz olur mu adi karga senden ? / Bozulunca oyun kudurdun kinden.
Çıkarma beni lan imandan dinden. /Şeytan yoldaşın olsun senin sürtük.
Divane bu savaş bitmez burada. / Bakalım kimler var daha sırada.
Kalemin kırılacak bu davada. /Adalet yerini bulacak sürtük.
***
Tüm ADALET isimlilerde özür dilerim.
Sözünü ettiğim adalet, bizim dünyamızda hiç olmadı ve hiç olmayacak !
Sizce olacak mı ?