Rahmetli Turgut Özakman'dan…
Düşünsene;
Köydesin…
Tarlada uğraşıyorsun…
Gazetelerden, Yunanlıların Ege' yi işgal ettiklerini okuyorsun…
Yaşadığın köye çok uzaktalar. Sana gelene kadar durdurulacaklarını ve köyüne gelemeyeceklerini düşünüyorsun…
İki gün sonra gazeteye bakıyorsun…
Komşu şehirdeler. Yolu yarılamışlar…
Endişeleniyorsun...
Birkaç gün sonra, gazete de çıkmaz oluyor…
Çevre köylerden haber geliyor…
Hepsinin basılıp yakıldığını duyuyorsun…
Bıçak kemiğe dayanmış...
Gidecek yerin de yok…
Bekliyorsun… Sabah oluyor , akşam oluyor, sonra tekrar sabah oluyor …
Belki bizim köye gelmezler diyorsun...
Köyden silah sesleri gelmeye başlıyor…
Kaçınılmaz son geliyor…
Artık senin köyündeler…
Düşünüyorsun...
Eşini, kızını ve oğlunu, kilere saklıyorsun. Silahını alıp, evin camından dışarısını gözlüyorsun…
Dakikalar sonra evin önünde, 30 kişilik düşman müfrezesi görünüyor...
Basıyorsun tetiğe…Biri indi…
Bir daha basıyorsun… Bir düşman daha indiriyorsun…
Üç dört beş derken, mermin bitiyor…
Dalıyorlar evin içine… Dipçik ile suratını dümdüz ediyorlar…
Aman beni vurup gitsinler de, ailemi bulmasınlar diye dua ediyorsun…
Buluyorlar…
Askerlerden üçü, " Biz bunu bir sorgulayalım " deyip, pis pis gülerek, eşini sürükleyip, ahıra götürüyor…
Diğer üçü de, kahkahalar ile " Biz de bunu sorgulayalım" deyip, kızını bahçeye çıkarıyor...
Askerlerden biri oğlunu işaret ediyor.
"Öldürün bunu. Büyüdüğünde intikam almak ister…"
İki asker, vurmak için oğlanı, evin arkasına götürüyor…
Çaresizsin…
Beni vurun, onlara dokunmayın diye inliyorsun ama nafile…
Ellerin bağlı…Suratın darmadağın, bir şey yapamıyorsun…
"Her şey buraya kadarmış" diyorsun…Umutlar tükenmiş vaziyette, kadere boyun eğiyorsun…
Tam bu esnada, köyde silah sesleri gelmeye başlıyor.
Ancak, bu sefer çığlıklar köylülerden değil düşman askerlerinden geliyor…
Türk askeri giriyor köye…
5 Mehmetçik evin arkasına koşuyor, oğlanı kurtarmak için… Düşman askerini indirip, oğlanı kurtarıyorlar…
4 Mehmetçik, ahıra saldırıyor, eşinin ırzına geçmesinler diye…. Son anda yetişiyorlar. Orada ki düşman askerlerini de vurup, karını kurtarıyorlar…
Diğer Mehmetçikler evin bahçesine dalıyor… Kısa sürede çatışma bitiyor... Kıza da zeval gelmeden kurtarıyorlar…
O asker senin canını, namusunu , şerefini kurtarıyor...
Şimdi sen bu askerlere; " Oruç tutuyor musun, namaz kılıyor musun , Cumaya gidiyor musun, hangi partilisin, mezhebin nedir, dinin nedir " diye, soru sorar mısın ?
O noktadan sonra senin için önemi olur mu ?
Bizi birleştiren partimiz , rengimiz, dinimiz ya da mezhebimiz değildir.
Bizi birleştiren maya, akrabalıktır, Türklüktür,
Birbirinize sahip çıkın…
Sizin köyünüze sıra gelmeden... Birleşin, birlik olun… Birliğinize, beraberliğinize göz diken, iç ya da dış mihraklara karşı, uyanık olun. Ayrışmadan, bölünmeden şiddetle kaçınınınu Anadolu, bu kutsal topraklar uğruna, milyonlarca insanımız öldü…Milyonlarca şehit verdik… Her karış toprağımızda, Atalarımızın, dedelerimizin kanı var...
Unutmayın ki, Anadolu’yu vatan yapan, " Yurtta Barış, Dünyada Barış " diyerek bağımsız ve özgür Türkiye Cumhuriyetini kuran, eşsiz, komutan ve devlet adamı, Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK, kendini tamamen Türk Milletine adamış, beraberindeki kahraman ve fedakar komutanlar ile silah arkadaşlarıyla ve de Türk Halkıyla birlikte, destansı bir mücadele vererek, bu güzel yurdu, bu kadim Millete kazandırmıştır.
SON SÖZ: ‘’ AHİRETTE İMAN, DÜNYA DA VATAN(mekan)’’