Okuduğum en sürekli kitap "Hayat"tı.
Hala sürüklüyor beni.
Derler ya "Ağaçtan düşen yaprak, rüzğar'ın oyuncağı olurmuş.
Hayatla mücadelen, tutunduğun daldan düşene kadardır.
Sonrası; rüzğar nereye, sen oraya.
Ömür; elini tutturmayan yaramaz bir çocuk gibi, koşup gidiyor.
Onun için her şeyi zamana bırakmayın.
Çünkü zaman kimseyi sağ bırakmıyor.
Ve ne zaman alacağı da belli değil.
Bu Dünya'da hepimiz ayrı birer masalız aslında "Bir varmış'la başlayıp, bir yokmuş'la biten"
Oluruna bıraktım artık, gelişigüzel yaşıyorum hayatı. Denk gelirse mutlu oluyorum gelmezse "canı sağ olsun" şeklinde ilerliyorum.
Aslında herkes, sevdiği insana bakarmış gibi baksa hayata; belki de hayat bu kadar acı vermekten vazgeçerdi insanlara.
Biliyor musunuz, bazen fırtınalar iyi gelir insana.
Tekneni biraz yıpratır ama, güvertende hiç bir pislik kalmaz.
Yaşayıp gidiyoruz işte.
Bazen cümle alem birlikte, bazen yapayalnız içimizde.
Sonu belli olmayan bir yoldur hayat.
Önüne neyin ne zaman çıkacağını bilemezsin.
Bazen bir şeyler alır götürür senden, tutamazsın.
Bazen de hayatın getirdiklerinden kaçmak istersin, kaçamazsın.
Herkes bir oyuncudur aslında, hayat denen şu sahnede.
Yönetmeni bellidir ama senaryoyu bilemezsin.
Hayat işte...
Acılarını gizlemek için gülüyorsun, herkes seni mutlu sanıyor.
Bazen bitmek bilmeyen dertler, yağmur olur üstüne yağar.
Ama unutma ki, renğarenk Gökkuşağı yağmurdan sonra çıkar.
Bir deniz gibidir hayat.
Bazen dalgalanır, bazen durulur.
Kimi durmadan yüzer, kimi yorulur.
Kimilerini uzaklara götürür, kimilerini bir yerde kıyıya vurur.
Hangi pencereden baktığınla ilgilidir, hayatın sana sundukları.
Ya tebessüm ettirir, ya isyan.
Hayat bazen:
Otobüsün sol camından etrafı izlerken, sağ camından kaçırdıklarımızdan ibarettir.
Aslında; bir film çekimi gibidir hayat.
Tam mutlu oldum derken, yönetmenden ses gelir "Kestik"
Hayat bir "yazboz" gibi; parçaları birleştirdikçe anlamlaşan bir oyun hamuru gibi, hayallerle şekil bulan;
"Bir gül gibi" dokundukça dikenlerini batıran;
Bir tiyatro sahnesi gibi, senaryosu 'kader' olan...
Kimi çok sevdiysek, neyi çok istediysek, onu hep en uzağımıza koydu hayat.