Asgari ücret komisyonu toplantılarına başladı.
Gözümüz, Aydın.. Kulağımız Manisa..
-Asgari ücret şu kadar olmalı.
-Yoksulluk sınırı şuna dayandı.
-Şundan aşağısı kurtarmaz.
-Mikrofon mu açık !
-Yok öyle yağma. Çift dikiş olmaz, olamaz.
Sözleri Cem Senyücel, bestesi Yusuf Demirkol 'a ait olan 'Ben Ne. Yangınlar Gördüm' şarkısının değişik versiyonlarını, şimdi herkes söylüyor.
-Sen, bana bakma. / İlk değil bu. / Gidenin kazandığı, / Hileli bir oyun bu.
***
Sen, bana bakma. İlk yediğim, laf salatası değil bu. Umudumu arka arkaya yenilediğim, hayalim değil bu.
Esnaf oldum, vergimi kuruşu kuruşuna ödedim. Ödemeyenlerin affedildiğini çok gördüm ben.
***
Sen, bana bakma. / Belki de en doğrusu bu.
Ben sonbaharım. / Döktüğüm son yaprak bu.
Ben ne yangınlar gördüm, öylece bırak beni
Sen ateşten korkarsın, kaç kurtar kendini.
***
Gitme, Pazar yerine, Marketlere.. Gördüğün, ilk günkü zam etiketi değil bu.
Ben, halkım. Döktüğüm ilk gözyaşı, değil bu.
Ben, ne yalanlar işittim. Vaadlerle karnımı doyurduğum yüzlerce öğünlerim oldu.
Ne kabuslarım oldu, yangınlar içerisinde uyandığım gecelerim çok benim.
Uyan artık, ayıl kurtar kendini.
***
Ben ne yaralar aldım, hiçbiri öldürmedi. / Sen de git, unut beni.
Ben ne yangınlar gördüm, öylece bırak beni.
Sen ateşten korkarsın, kaç kurtar kendini. / Ben ne yaralar aldım, hiçbiri öldürmedi.
***
Ben, ne yalanlar dinledim.
Ben, ne zamlar gördüm.
Ben, ne kuyruklara sıraya girdim.
Popom ve tuzum hiç kurumadı.
***
Ben, ne bakanlar gördüm. Onlar, beni hiç göremediler.
Ben, ne sendikacılar gördüm. Hep renkleri sarıydı.
Ben, ne müteahhitler gördüm. Kaması böğrümde saplıydı.
Ben, ne kahramanlar gördüm. Yüzde 90’ı asker kaçağıydı.
Ben, ne yöneticiler tanıdım. Yakınları danışmanıydı.
***
Ben, ne aydınlar gördüm. Kendine çalışandı.
Ben, ne gazeteciler gördüm. Kalemini akçeye göre karalayandı.
Ben, ne siyasiler gördüm. Günlük, partileri vardı. Fikri ile değil, zikri ile anılanlardı.
Ben, dostlar tanıdım. Arkamdan yaralayandı.
***
Benim, yürüdüğüm yoldan yürüme.
Benim, gördüğüm rüyaları görme.
Benim, hatalarımı yineleme.
Aç gözünü, uyan artık.
Sahtekarlığın adı, iş bitiricilik oldu.
Dik dur, başın eğme.
Benim gibi ‘biatçı-itaatçı’ olma.
Silkin, at üzerinden ölü toprağını.
Gör artık, nasıl sömürüldüğünü.
Kalbinin sesini dinle. İnsan olduğunu anla. Kuzuluğu bırak.
Aklın, fikrin, iki ayağın, elin olduğunu bil.
Yetti artık, benim gibi çektiğin..