Fani dünya da yaşıyoruz… Kimimizin işi iyi, kimimizin orta halli kimimizin ise, içler acısı ama yine de fani dünya da yaşıyoruz insanoğlu. Dost sohbetlerinde her zaman ifade ederim üç günlük dünya kimsenin kalbini kırma, kimseye haksızlık etme, kimsenin arkasından konuşma ki, kendine yapılmasını istemediğin şeyler sana yapılmasın.
Hani derler ya insanoğlu bu çiğ süt emmiş… Çoğu zaman bu söylediklerimin tam aksini etrafımda görebiliyorum. İçim acısa da gerçekler bunlar.
Hasetlik, fesatlık, birbirinin kuyusunu kazma, birbirinin işinden etme, kazancına engel olma hepsi var. Ne gariptir ki yüz yüze geldiklerinde can ciğer kuzu sarması oluyorlar. Bu da işin başka hazin tarafı… Dedim ya fani dünya da yaşıyoruz… Yapılanlar kişinin yanına kar kalır mı? Hiç sanmıyorum ama istersiniz bir yakın arkadaşımın bana gönderdiği kıssadan hisse ile yazımızı noktalayalım;
Yoldan geçen biri, evinin bahçesinde tuhaf hareketler yapan bir adam görür ve sorar;
Niye böyle tepinip duruyorsun?
Keçe yapıyorum, sıkıştırıp pazarda satacağım. Ne yapalım fani dünya işte, üç-beş kuruş kazanıyoruz.
Başındaki çıngırak ne?
Çevredeki bahçelerin ekin ve meyvelerine kuşların gelmemesi için ses çıkarıyorum. Sahipleri de bana bir miktar ücret ödüyor, Ne yapalım işte fani dünya üç-beş kuruş kazanıyoruz.
Peki sırtındaki yük nedir?
Bu yayıktır, yoğurttan yağ çıkartıyorum. Sonra da pazara götürüp satıyorum. Ne yapalım fani dünya işte üç-beş kuruş kazanıyoruz.
O elinde döndürğün nedir?
Bu kirmendir, komşuların yünlerini eğiriyorum. Onlarda ücret ödüyorlar. Ne yapalım fani dünya işte üç-beş kuruş kazanıyoruz.
Ağzınla ne mırıldanıyorsun?
Hatm-i tehlil okuyorum isteyenlere hediye ediyorum. Onlarda bana çeşitli hediye veriyorlar. Ne yapalım fani dünya işte üç-beş kuruş kazanıyoruz.
Niye öyle sağa sola bakıyorsun?
Komşu çocuklarını takip ediyorum. Onları tehlikelerden korumak için bakıcılık yapıyorum. Komşular da bana ufak-tefek hediyeler veriyorlar. Ne yapalım, fani dünya işte, üç-beş kuruş kazanıyoruz!..
Peki, dünya fâni olmasaydı daha neler yapardın?
Ona göre tedbir alırdım!...