Bugünkü yazımı emeklilere ödenecek bayram ikramiyelerine ayırmak istiyorum. “On bir ayın sultanı” olarak adlandırılan Ramazanın, 23.03.2023 günü başlayacak olmasıyla, nüfusumuzun % 15’ini oluşturan yaklaşın on üç milyon emeklinin gözü- kulağı, bayram ikramiyelerinde yapılacak artışa kilitlenmiştir. Muhalefetin iktidar olmaları halinde, bayram ikramiyelerinin net asgari ücret tutarına yükseltileceği vaadi, bu konudaki beklentiyi artırmıştır. Bayram ikramiyesi uygulamasının, ana muhalefet partisinin, bir önceki seçim dönemindeki vaatleri arasında yer alınca, iktidar tarafından aceleyle yürürlüğe konduğu hatırlanacaktır. Benzeri rekabetle, ikramiye tutarının net asgari ücret düzeyine çıkarılması, emekliye gerçek anlamda bayram müjdesi olacaktır.
Ramazan aylarında ne yazık ki gıda fiyatları akıllara durgunluk verecek düzeyde artmaktadır. Konunun İslami boyutunun yorumunu Diyanete bırakarak, bizler meselenin ekonomik yanının irdeleyelim…… Gıda insanın en hayati ihtiyacıdır, mutlaka karşılanması gerekir. Ramazan ayında ise gıdaya olan gereksinimin her zamankinden daha fazla arttığı bilinen bir gerçektir. Bu yazıyı okuyan ve vicdanı olan herkese, emekli maaşı ile Ramazan ayının gıda ihtiyacının hakkı ile karşılanıp karşılanamayacağını düşünmeye davet ediyorum. Karşılanabilir diyenler varsa onlara diyecek bir sözümüz yoktur. Eğer karşılanamaz diyorsanız, bayram ikramiyesinin en az asgari ücret düzeyine çıkarılmasına onay vereceğinizi varsayıyorum.
Gençliği giden, sağlık sorunları başlayan emeklilerin büyük çoğunluğunun, bağlanan maaş ile bırakın geçinmeyi, temel gıda harcamalarını bile karşılaması olanaksız hale gelmiştir. Çocuklarının eline bakmayı onuruna yediremeyen emekli, taksi şoförlüğü, gece vardiyası bekçiliği, pazarlarda satıcılık yaparak geçinmeye çalışmaktadır. Bu tablo her şeyden önce vefasızlıktır. Yıllarını ülkesinin ileri gitmesine, gelişmesine harcayan insanların bu duruma düşürülmesi kabul edilebilir değildir. Çok uzun yıllardır süregelen bu durumun değişmesi, emeklilerimizin Avrupa Ülkelerindeki refah düzeyine kavuşması en büyük dileğimizdir.
Bayramlar hala ülkemizdeki insanların en özel günlerinden birisidir. Küçükler, büyüklerin ellerini öperek, hayır duasını almaktadır. Özellikle çocuklar için bayramların yeri başkadır. Torunlar anneanne, babaanne ve dedelerinin ellerini öperek “bayram harçlığı” almanın hazzını tatmak istemektedir. Diğer toplumlara örnek olabilecek değerlerimizden birisi olan bayramlarımızın, nesiller boyu sürebilmesi için anneanne, babaanne ve dede konumundaki emeklilerin, gelir düzeyinin bu geleneğimizin devamını sağlayacak düzeyde olması gerekir. Bayram ikramiyelerinin en az asgari ücret düzeyine çıkarılması, bunun ilk adımına vesile olacaktır. Ülkemizde kendilerini siyasi yelpazede “milliyetçi ve muhafazakar” olarak tanımlayan, “dini ve milli değerleri” her şeyin üzerinde tuttuğunu iddia eden bir iktidar bloğu bulunmaktadır. Siyasi iktidar bloğunun bu iddialarını ispatlama davet ederek yazımı sonlandırıyorum.
Saygılarımla,