Nerede o eski çocuklar
14619
1.
Alfabenin tüm nimetlerinden faydalandığımız oyun: İsim-Şehir
2.
Ortaya çok farklı sonuçların çıkabildiği oyun: "Kim kiminle nerede ne yapıyor"
3.
Oynayacak hiçbir şey yoksa taş var: "Beş taş"
4.
Öğretmenlerden gizli oynadığımız, görmesinler diye cebimizde taşıdığımız yegane servetimiz: "Taso"
5.
Bir 1. sınıf klasiği: "Yerden yüksek" ya da "Köşe kapmaca"
6.
Tek ayak üstünde durmak bizim için suç değil oyun hocam: "Seksek"
7.
El emeği göz nuru: "Kağıdı katlayarak yaptığımız tuzluk" (Bu arada evet tuzluk bizce de çok saçma bir isim ama öyleymiş adı yapacak bir şey yok.)
8.
Kareli defteri olan varsa gelsin teneffüste oynayalım: "SOS"
9.
Görmediğimiz için bazen arkadaşımız diye nöbetçi öğretmeni de yakaladığımız zamanlar oluyordu.
10.
Yaka cebimize konulan o mendillerle bile oyun oynayacak kadar yaratıcıydık aslında: "Mendil kapmaca"
11.
O dönemlerde sadist miydik bilmiyorum ama, yine de zevkli oyundu: Simit
12.
O zaman altta kalanın canı çıksın mı: "Uzun eşek"
13.
Başta öğretmenlerimizin güç bela oynattığı sonra da çok sevdiğimiz oyun: "Yağ satarım bal satarım"
14.
Teneffüste bile çağdaşlığından ödün vermeyen çocukların oyunu: "Dansa davet"
15.
Şiddet çözüm değil ama dostluk bir başka: "Önümüze gelene yüz tekme"
16.
Bakalım en fazla kim zıplıyor: "Birdir bir"
17.
Pet şişe kapağı ile ya da kola kutusu ile maç yapmak.
18.
Rekabetin ve mücadelenin sonuna kadar hissedildiği sınıf maçları.
19.
Kız erkek demeden herkesin oynadığı oyun: "İp atlama"
20.
Doğruluk mu cesaret mi: "Şişe çevirmece"
21.
Harcamaya para bulamıyoruz ama oyun oynamak için var: "Para oyunu"